کودکان بی باک

حتماً به فرزندتان بیاموزید آنچه دوستان در دنیای آنلاین هم‌رسانی می‌کنند فقط بخشی از کل داستان است و معمولاً لحظه‌های خاصی را نشان می‌دهد. به او یادآوری کنید همه انسان‌ها، لحظات کسالت‌آور، غمگین یا خجالت‌آوری دارند که هم‌رسانی نمی‌کنند.

به‌وضوح برای خانواده‌تان مشخص کنید چه چیزهایی نباید در دنیای مجازی هم‌رسانی شود، مثلاً عکس یا اطلاعات خصوصی. برای تمرین چند عکس با هم بگیرید و درباره هم‌رسانی مسئولانه صحبت کنید. برای مثال، فرزندتان را تشویق کنید قبل از هم‌رسانی عکس‌ها (چه عکس خودش باشد چه عکس افراد دیگر) فکر کند. به او یادآوری کنید اگر مطمئن نیست، برای هم‌رسانی اجازه بگیرد.

با هم‌فکری هم، راه‌حل‌هایی برای هم‌رسانیِ بیش‌ازحد پیدا کنید، مثلاً حذف محتوایی که هم‌رسانی شده است یا اصلاح تنظیمات حریم خصوصی. اگر چنین چیزی اتفاق افتاد، سعی کنید واقع‌بینانه به قضایا نگاه کنید. بعضی از لحظات شرم‌آور جدی است، اما بعضی دیگر صرفاً درسِ‌عبرت‌های خوبی به‌حساب می‌آید.

به کودکانتان بیاموزید که بعضی از کلاهبرداری‌های حیله‌گرانه به‌نظر می‌رسد ازطرف دوستان آمده است. حتی بزرگ‌سالان زرنگ هم فریب می‌خورند! از آن‌ها بخواهید اگر پیام مشکوکی دریافت کردند با شما مشورت کنند. واکنش جدی به نگرانی‌های آن‌ها، به ایجاد اعتماد میان شما کمک می‌کند.

با هم به وب‌سایتی بروید و نشانه‌های امنیتی را جستجو کنید. آیا در کنار نشانی وب، قفلِ آویز وجود دارد یا با https شروع می‌شود که هر دو نشان‌دهنده ایمن بودن سایت است؟ آیا نشانی وب با نام سایت مطابقت دارد؟ به فرزندتان کمک کنید نشانه‌هایی را پیدا کند که باید هنگام بازدید از سایت‌ها به آن‌ها توجه کند.

برای فرزندتان توضیح دهید چرا ممکن است فردی بخواهد به گذرواژه و داده‌های خصوصی او دسترسی داشته باشد. اگر فردی به این اطلاعات دست یابد، می‌تواند از حساب او استفاده کند و وانمود کند فرزند شما است.

شاید فرزندانتان تشخیص ندهند که بعضی از افراد ممکن است با فریب دادن آن‌ها، به اطلاعات شخصی‌شان پی‌ببرند. به آن‌ها بیاموزید اگر پیام، پیوند یا ایمیلی دریافت کردند که فرستنده آن فرد غریبه‌ای است یا اطلاعات حساب آن‌ها را می‌خواهد یا پیوستی با ظاهر عجیب دارد، با شما مشورت کنند.

به کودکتان بیاموزید چگونه یک عبارت به‌خاطرسپردنی را به گذرواژه‌ای قوی تبدیل کند. از ترکیبی از حداقل هشت حرف بزرگ و کوچک استفاده کنید و برخی را به نماد و عدد تغییر دهید. مثلاً، «My younger sister is named Ann» تبدیل می‌شود به myL$1Nan. کمکشان کنید بدانند چه چیزهایی یک گذرواژه ضعیف را تشکیل می‌دهد؛ مثلاً استفاده از نشانی خودتان، تاریخ تولد، ۱۲۳۴۵۶، یا «گذرواژه»، که همه می‌توانند به‌سادگی حدس بزنند.

درباره اطلاعاتی که باید خصوصی بماند با او صحبت کنید – مانند نشانی خانه، گذرواژه‌ها یا نام مدرسه. او را ترغیب کنید اگر چنین اطلاعاتی از او خواسته شد، با شما مشورت کند.

به آن‌ها بیاموزید، قبل از وارد کردن گذرواژه‌شان در هرجایی، خوب فکر کنند و کاملاً مطمئن شوند آن را در برنامه یا سایت درستی وارد می‌کنند. اگر شک داشتند، پیش از وارد کردن هر اطلاعاتی، باید با شما صحبت کنند. به‌علاوه، تشویقشان کنید برای برنامه‌ها و سایت‌های متفاوت گذرواژه‌های متفاوتی داشته باشند. می‌توانند گذرواژه‌ای اصلی داشته باشند و برای هر برنامه چند حرف به آن اضافه کنند.

به او یادآوری کنید با خصوصی نگه داشتن گذرواژه‌اش، می‌تواند مانع از آن شود که دیگران با دسترسی به حسابش، پیام‌های جعلی یا شرم‌آور ارسال کنند.

سه فرد مورداعتماد را مشخص کنید که اگر فرزندتان در دنیای مجازی با موضوعاتی ناراحت‌کننده مواجه شد، با آن‌ها درمیان بگذارد. فرد مورداعتماد می‌تواند به فرزندتان کمک کند آنچه را دیده تحلیل کند و مانع شود فرزندتان در آینده مواردی مشابه آن را دوباره تجربه کند.

فرزندتان را ترغیب کنید با بازی‌ها و برنامه‌هایی سرگرم شود که خلاقیت یا مهارت‌های حلِ‌مسئله را به او می‌آموزد.

زمانی را به صحبت کردن درباره شیوه‌ای که خانواده‌تان از فناوری استفاده می‌کند اختصاص دهید. به برنامه‌هایی که فرزندانتان بیشتر استفاده می‌کنند علاقه نشان دهید و از آن‌ها بخواهید برنامه را به شما نشان دهند. بدانید فرزندانتان چگونه از برنامه‌هایشان استفاده می‌کنند و چه‌چیزِ آن‌ها را دوست دارند.

قوانینی برای حساب فرزندانتان تنظیم کنید (مانند فیلترهای محتوا و محدودیت‌های زمانی) و به آن‌ها اطلاع دهید که با بزرگ‌تر شدن آن‌ها ممکن است این قوانین تغییر کند. تنظیمات باید با گذشت زمان تکامل پیدا کنند. نه این‌که فقط آن‌ها را تنظیم کنید و بعد به‌کلی فراموششان کنید.