تعریف کلی: تست نفوذ جعبه سفید، که به آن Clear Box Testing یا Glass Box Testing هم گفته می‌شود، فرآیندی است که طی آن یک تیم امنیتی با دانش کامل از سیستم سعی می‌کند ضعف‌ها و آسیب‌پذیری‌ها را شناسایی کند. اهداف اصلی تست جعبه سفید: شناسایی آسیب‌پذیری‌های داخلی در سطح کد منبع یا پیکربندی‌ها بررسی مکانیزم‌های احراز هویت، کنترل دسترسی، رمزنگاری اطمینان از اینکه راه‌های حمله داخلی یا از طریق backdoor وجود ندارد ارزیابی امنیت از دید توسعه‌دهنده اطلاعاتی که در اختیار تست‌کننده است: کدهای برنامه (Source Code) اطلاعات پایگاه‌داده (DB Schema, Queries) معماری شبکه و برنامه مستندات فنی اعتبارنامه‌ها (Credentials) پیکربندی سرورها، فایروال، APIها ابزارهای مورد استفاده: Static Code Analyzers مثل SonarQube، Fortify Dynamic Analysis Tools مثل Burp Suite (برای تست API و Web) SAST Tools برای تحلیل کد منبع ابزارهای اسکن آسیب‌پذیری (Nessus، OpenVAS، Nikto) ابزارهای تست امنیت اپلیکیشن مثل OWASP ZAP مراحل انجام تست: جمع‌آوری اطلاعات داخلی: دسترسی به کد، دیتابیس، اسناد تحلیل معماری و طراحی: بررسی نحوه پیاده‌سازی سیستم بررسی کد منبع: جستجوی آسیب‌پذیری‌هایی مثل: SQL Injection XSS CSRF Path Traversal Hardcoded Passwords تست منطقی عملکرد سیستم: بررسی اعتبارسنجی ورودی‌ها، کنترل دسترسی، session management گزارش‌دهی: تهیه گزارش کامل از آسیب‌پذیری‌ها، میزان خطر، و پیشنهاد اصلاح مزایا: امکان شناسایی عمیق‌تر و دقیق‌تر آسیب‌پذیری‌ها تحلیل در سطح کد و معماری ممکن است بازده بالا در کشف مشکلات امنیتی داخلی مناسب برای بررسی امنیت قبل از انتشار عمومی اپلیکیشن معایب: نیاز به همکاری نزدیک با تیم توسعه یا دسترسی به منابع داخلی نیاز به زمان و تخصص بالا در پروژه‌های خارجی یا بدون مستندات، قابل انجام نیست